Ah Şu İnsanoğlu Şiiri - Kemal Berk

Cümle alem söylüyor, arının sırrı baldır
Kendini bilse insan, her hali ayrı sırdır

Yüce Rabbim yaratmış, yüceler yücesidir
Allahın tek elcisi, örneği peygamberdir

Düşünde anla bir kez, sen melekten ulvisin
Sen bilmezsen kendini, iblisten hep suflisin

Dünyalık tüm serveti, doğarken sana vermiş
Sanma ki et kemiksin, canı ruhla süslemiş

İlim irfan ihsanla, hakka kulluk yapanlar
Hak katında takvaca, insan olup yaşarlar

Dağlar taşlar çekmedi, Kuranın hükümleri
Sana verdi bu yükü, Kuranın hükümleri

Ok hedefe yönelip dosdoğru yolda giden
Cehennemden kurtulan, cenneti cemale eren
*
Kimi benzer Habile, Hak üzeri yürürken
Kimi benze Kabile iblise eş olurken

Ellere zulüm eder, bilmez zulüm kendine
Dünyayı zindan eder, özenirken zalime

Fravuna, Hamana özenirken çoklukta
Dünya malı çok olur, yüreği hep yoklukta

Ağlatırken mazlumun, her an alır ahını
Övünürken başı dik, fayda etmez malını

Ömrü saymakla geçer, gösteriştir gururu
Aklına hükmederek, bulamaz ki huzuru

Unuturken hak dini, din yaratır kendine
Kendi yazıp söylerken, dert anlatır gönlüne

Bölündükçe bölünür, bin bir çeşit fırkaya
Cenneti bırakarak, cehenneme varmaya
*
İki ezan arası, kaldık bir han içinde
Hakka varmak yerine, gittik haksız peşinde

Arama mucizeyi, gördüğün her yere bak
Her yer yerli yerince, anlatıyor sana hak

Gözlerin görse bile, kapalıysa kalp gözü
Hedefi şaşıranın, kör olur gören gözü

Canlı cansız tüm varlık, zikrederken Allah'ı
Akıl başa gelsinde, zikredesin Allah'ı

Rehberin Kuran ile, Peygamberin sünneti
Allah'a kul olurken, Peygamberin ümmeti
Kemal'eren Kemal Berk
29.4.2022