Yine insan, yine insan, yine insan...
Yazmakla, serüveni bitmeyen; yaratılmış en mükemmel ve zayıf, en zarif ve en kaba, en yüce ve en aşağılık, en bilgili ve en cahil, en-en... EN’leri ve zıtlıkları saymakla bir türlü bitmeyen varlık! .. İNSAN.
İnsan; biraz da, kendisini tanıyıp, anlayabilse! .. AH! BİRAZCIK, ANLAYABİLSE! Her geçen gün, bir çok yere, bir çok defa gider ve GELİR de.. bir gün olsun ve sadece bir defacık da, kendine GELEBİLSE! ..
A H Ş U İ N S A N
ŞİİR NO: 79 06-12-2008
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta