Ah Oğul Şiiri - İrfan Görnü

Ahh oğul !
Masumiyetinde kaybolasım gelir,
bir nefes kadar yakın,
bir rüya kadar uzak
ve bu ömür gibi
bitmek bilmeyince hasretin.
*
Gidesim gelir buralardan,,
ardım sıra tüm acıları bırakıp.
Bir an olsun kaçmak,
kaçmak ve unutmak,
unutabilmek maziyi...
Oysa her kaçış
bir dönüştür geriye.
Susmak,
tek bir söz bile etmeden susmak...
ne bir selam almak,
ne de vermek gelir içimden.
*
Çünkü her kelime,
seni fısıldar ruhuma.
Her sözcüğün anlamı sana çıkar.
Her çocuk, seni güler dudaklarında.
Sen ise tüm masumiyetlerin toplamı,
beni vurup bitiren...beni vurup bitiren.
Ne dostun omzumdaki eli,
ne de teselli kokan sesi
baskın gelir isyanıma...
Beynimde sen !
Zihnimde sen !
Feryadım, figanım sen !
*
Ahh Oğul !
Kaçasım gelir buralardan,
bir kez bile olsun geriye bakmadan,
kaçmak ve unutmak,
unutabilmek maziyi.
Oysa her kaçış,
bir dönüştür geriye.
Tüm yollar dönemeç,
sağa gitsem sana,
sola gitsem sana getiren,
sana...