Sevdiğim bir nimettin şimdi gözümden düştün,
Çünkü hassas mideme velvele düşürmüştün,
Davula döndermişti mideler çok şişmişti,
Hayatımı kararttı ah o ayran çorbası...
Hatır,gönül misali,yoksa seni içmezdim,
Tuzağına düşüpte akla,kara seçmezdim,
Uykularımı bölüp WC 'lere kaçmazdım,
Gündüzüm gece etti ah o ayran çorbası,
Sofraya en ön safta gelişinden belliğdi,
Bizleri garip görüp gülüşünden belliğdi,
İlgisizliğimizden gidişinden belliğdi,
Midelere od saldı ah o ayran çorbası...
Her kes içtiler seni neden biz iki kişi,
Abi-kardeş arası kızıştırdın yarışı,
Rezil eyledin bizi dosta düşmana karşı,
Ağızdan zehir saçtı ah o ayran çorbası...
Titretmeye tutulduk,bizleri çok üşüttün,
O yaşlı anamıza battaniye taşıttın,
Düşmedin yakamızdan hastaneye taşıttın,
Zor düştü yakamızdan,ah o ayran çorbası.....
Ne bizleri terkettin, nede bir rahat verdin,
Benizleri soldurdun,Gürültüler çıkardın,
Sevenleri üzerek,hep sinsi,sinsi güldün,
Hayatta unutulmaz ah o ayran çorbası...
Bu Bozçalı kardeşler seni götü anacak,
Bundan böylemi sana temkinli yaklaşacak,
Yollarına çıkarsan,yeni yollar bulacak,
Unutulmaz bir andır ah o ayran çorbası....
09.07.2006
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 13.7.2006 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Demirkent köyünde Abim Turgut Bozçalı ile yemiş olduğumuz ayran çorbası bizleri iki gün yataktan çıkarmadı.Gıda zehirlenmesi olmuştuk. İşin ilginç yanı Ev halkında hiç bir belirti gözükmemişti, Herhelde bizleri garip gördü. Yer demirkent köyü Abim Muharrem Bozçalı'nın evi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!