Bir gamzesinde güz güneşi,
Bir gamzesinde akşam serinliği bulunduran adam.
Gözyaşlarından evler kuran,
Evini yürek ateşiyle ısıtıp duran adam..
Gönül kuyuma sedef diye attığım,
Günden güne inci besleyen adam..
Varlığım seninle yok olmalı..
Küll.. Seninle sarhoş olmalı..
Dünyam.. Senin etrafında dönmeli daima.
Ve vuslat.. Günden güne ben’i kavurmalı...
Ey pervanesine takılıp,
Yar ateşine düştüğüm..
Selvi çınarlarım sarmaşık bağlamakta..
Hani o akıp giden sular vardıya,
Tümü bizim gönlümüze yosun tutmakta..
Aklımı kapı eşiğinde bıraktıran,
Gönlümü sere serpe meydana çıkartan adam..
Varlığına şükürler ,
Bana Yar edene hamdu senalar olsun..
Kayıt Tarihi : 7.3.2013 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevdiğim'e..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!