Ah Ne Yapsam Ne Etsem de Yetsem

Bakmayın siz,
Onların hazal yığını olduklarına
Paha biçilemez benim tablolarıma.
Ah! Neler neler anlatır onlar
Çimenler üstünde,
Rüzgarlarla raks ederken.
Neden?
Çöpçüler savaş açarlar çiçeklerime
Uzanır kırılası elleri.
Kendimi zor zaptediyorum
Çöpçüleri süpürmemek için.
Belki de diyeceksiniz ki
Bu kadar acımasızlık niye?
Vallahi acımasız olduğumdan değil
Hep bu içimdeki ses söyletiyor!
Aşk ağır bedeller istermiş...
Ben ki karıncalara, saçlarımı yol ederim
Başımın üstünde yerleri olsun diye.
Ah! Ne yapsam ne etsem de yetsem...
Mavilere mi sürgün gitsem?
Münker ve Nekir melekleri
Görmemezlikten gelir mi ki beni?
Sus! Ne olur dilim dönmesin.
Hangi yüzle giderim Rabb'imin yanına
Ki ''O'' beni bana emanet etti.
Emanetine nasıl ihanet ederim
Ki yapraklar dökülmeyi beklerken dalından
Başka baharlara yol vermek için
Saygıyla eğilirken toprağa
Ki ben toprak...
Ah! Ne yapsam ne etsem de yetsem...
İbrahim gibi, ateşlere mi atılsam?
Yusuf gibi, kuyulara mı itilsem?
Yunus gibi, kurtulur muyum ki denizinden
Sağ salim döner miyim yüreğinin kıyısındaki banka.
Oturup bir yudum içebilir miyim
Gözlerinin cennetindeki ırmaklardan?..