İrfani'yim sorman dostlar,
Gurbet denen bir felaket.
Gönül ne diner-ne uslar,
Anar durur,ah! ..memleket.
Der,bir fırsat bulsamda,
Hemen bilet alsamda,
Şimdi orada olsamda,
Sırtımda olmasa ceket.
Şu gurbete uyamadım,
Huzur bulan duyamadım,
Gençliğime doyamadım,
Şeytan diyor durma terket.
Kurtlar gibi uluşsamda,
Her zorluğa alışsamda,
Gece gündüz çalışsamda,
Parasında yok bereket.
Felekle düştüm nizaya,
Sokmadı beni hizaya,
Vallah giderim uzaya,
Bulsam götürecek roket...
İRFAN GÖKDEMİR.
Şair İrfani (irfanibirfani)
Kayıt Tarihi : 7.7.2006 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şehir hayatından bıkıp,memleke hasretiyle yandığım bir zamanın hatırası...
çok şeylerı de özlediyor, zaman sonra büyüsü bozuluyor.
Satırlara yansıyan duygularınıza cani gönülden katılıyorum.
Ama irfani bir fani iseniz, her yer sıla, her yer gurbet :)
Ali Rıza Malkoç / Bursa / Samsun
TÜM YORUMLAR (4)