Bir tek güzel sözün bile ayrılmamışken bana;
Var olan ve olacak olan bütün güzel sözlerinin sahibi benim
Baş örtüne kimler için renk katmışsın
Baş örtünü ruhuma evliyalarınca renk katan
Tarif edilemez güllerin yankısı gözlerin
Görülmemiş yıldızları
Görülmemiş gözlere getiren
Gözlerin kaç kişinin gözlerinde gezinir
Söyle sen hangi Galaksinin yıldızısın?
Bir yıldız parıltısı kadar layık değilken aşka
Sana Galaksileri kim sunar benden başka
Kahrımı söylesem ağlayıp, donakalbilirler
Çünkü herkes beni Mecnun seni Leyla bilirler
Senin gülüşün cinayetten bir ölümse
Ben intihara kalkışmadan sen gülümse
Bir baktınmı gül erken açıyor
Bu gözlerde sen gülerken açıyor
Ve sen;
Merhamet rüzgârlarınla esen, tiril tiril kadın
Sen bir kalb içinde en aziz yalnızlığı yaşadın
Bilmezdim ben senin gözlerinde aşkın bu kadar güzel
Nefretininse çok acı olduğunu bu derde düşmeden evvel
Biliyorum sözlerin bana kilit,
Dudakların da diyor ki; git
Ama;
Beni senin gözlerin çağırıyor duramam, duramam
Benim gözlerim kahverengidir senin kara
Ben sevgimle beyazım sen acılarınla kara
Beni senin gözlerin çağırıyor duramam, duramam
Sen kalbe hançer gibi giren
Sen kalpten ağaç gibi çıkan
Ben bölünmez bir şairsem
Sende bölünmez bir anne
Bu dünyada olup bitenlerinin
Hiç olmamış gibi görünmesi için
Ne yapıyorsun?
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasamda
Affettiğin şiir
Beklediğin adam
Kayıt Tarihi : 19.12.2017 20:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!