Ağaçlar gibi, ayakta ölür kimileri,
Çoğu anlamaz içi boşalan bedeni,
Belki anlar da, anlamazlıktır işine geleni...
Ah! Kaç kez öldüm, bilseniz;
Her ayrılıkta bir kez daha,
Vazgeçerek her başarısızlıkta,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Usul usul kimliğimizden olmaya başladık ruhumuzun yorgunluğuyla
oysa ne çok özledik dingin ve sevecen hallerimizi
Güzel dizelerdi Hülya Hanım kutlarım
.
.
Teşekkür ederim Sahra hn.
Selam ve sevgiler.
Kimi ağaçlar ayakta ölür doğrudur. İçi boşalır dışarıdan hiç fark edilmez.
İnsanlar da öyledir. Kimi gururundan gizler...Kimi kendine bile ifade edemez.
Ayrılık ve ölüm... Eşdeğer diyor bilenler. Ama yaşlılarımız da der ki "ölenle ölünmüyor...Sadece ölürüm sanılıyor..."
Şiir de atlatmış zaten o umutsuzluğu...Haber salmış kuşlara ... Ruhunu geri istiyor... Umut var oldukça yenilenir insan..
Ne güzeldi okumak. Kaleminiz hep yazsın diyerek...
Sevgi ve selamlar size.
Çok teşekkür ederim Hümeyra Öğretmenim,
Umut hep var olsun dünyamızda...
Selam ve sevgiler.
Her ayrılık bir ölüm.....
Elbette onun da nedeni başarısızlık, uyumsuzluk
Öngörememek belki..
Ya da gerçekten kopmak, hayattan..
Ama insan..
Toprağından doğar, yeniden..
Tohum gibi..
Her bahar yeniden...
Adı, umuttur o doğumun...
Bari umutlar var olsun, yaşasın...
Tarzınızdı, yine etkili ve yumuşacık bir şiirdi..
Tebrikler Hülya Hanım..
Ve sizin tarzınız da düşündüren ve şiir gibi yorumlar Mustafa Bey.
Çok teşekkür ederim güzel yorumunuza..
Sağlıklı günler dilerim.
Selam ve saygılar.
Kökü toprağa gönlü Allahadır
...
Çınar dinler ayakta ezan-ı Muhammedi
Ayakta gözler, gölgesindeki ademi
Güneşe gölge, gölgeye perdedir
İnsana biraz huzur az da nefestir
Ağaçlar gibi, ayakta ölür kimileri sözünü tekrar okuyunca döküldü ...
Pek güzel bir eşlik olmuş. Emeğinize, yüreğinize sağlık Ömer Bey.
Hülya hanım!
ilk dize bence ufacık bir yıldız hakkederdi
*Şair, toprağından sökülmedikçe, ayakta ölür: ağaçlar gibi.
attila ilhan a aittir
kutlarım bu güzel şiiriniz için
Merhaba Deniz hn.
Alıntılanan imge ya da yazılarda elbette * koyarak belirtirim kaynağını... Ancak benim aktardığım bir ağacın içten içe kuruyarak ölmesi gibi ölen duygularımızdı.
.
Benim şiirimdeki benzetmemi en güzel ifade eden ekşisözlük' teki tülay1959' un paylaştığı yazıdır:
.
"doğrudur. ağaçlar ayakta ölür.
örneğin.
çınar ağacı' nın özelliğini bilir misiniz?güçlü mü güçlü asla sarsılmayacak kadar sağlam gövdesi sayesinde ayakta, dupduru göklere doğru yükselir.
devasa uzunlukta ve genişlikte dalları ve kocaman yapraklarının altında onlarca, hatta sayısı belirsiz insana soluk alabileceği gölgelik, sırtını güvenle yaslayıp dinlenebileceği bir kuvvet verir.
rüzgarda dalgalanan yapraklarının sesiyle altında dinlenenlere şarkılar mırıldanır usulca.
ve dallarının altına girip gölgesinde oturan soluklanan, dinlenen kendini ona anlatan tüm insanların dertlerini sessizce dinleyen ve onlara gölgesiyle varlığı ile şifa veren bir ağaçtır.
her köy meydanında mutlaka altında iki üç masa , beş on sandalyeyle gelen, gideni, ağırlar.
yorulduğun yolun kenarında, çıktığın tepenin köşesinde, ona ihtiyaç duyduğun her yerde karşına çıkar.
ve davet eder dinlen, soluklan, dertlen, iyileş, şifa bul, öyle git diye.
çınar' ın en büyük özelliği ise o denli güçlüdür ki; bedeninde en ufak bir yara izi yoktur.
oysa için için çürür sessizce.
öyle sessizce çürür ve öyle sessizce devam eder ki için için ölümü, hiç kimse fark etmez dışarıdan.
o hep ulu, hep kocaman, yıkılmayacak, hep orada olacak ve altında yüzlerce insana sonsuza dek gölge etmeye devam edecek sanır insanlar.
oysa çürümüştür içi. yorulmuştur yaşamaktan.
ve bir gün, birden bire içinden korkunç sesler çıkararak o kocaman yıkılmaz sanılan gövdesiyle yıkılır.
ölür sessizce.....
ve bir çınar öldüğünde ölüm bile üşür yavaşça.
evet ağaçlar ayakta ölür.....
ama çınar' ın ölümü çok acı vericidir.
17.10.2014 10:50 ~ 19.10.2014 11:49 tulay1959"
.
Sayfama uğradığınız için çok teşekkür ederim Deniz hn.
Sağlık dolu günler dilerim.
Selam ve sevgiler.
Ah! Kaç kez öldüm, bilseniz;
Her ayrılıkta bir kez daha,
Vazgeçerek her başarısızlıkta,
Ruhumu teslim ettim kuşlara,
Alıp götürdüler başka diyarlara.
Allahım ne güzel dizeler.
Türkü tadında.
Kutlarım
Çok teşekkür ederim Ömer Bey,
Sağlıklı günler dilerim.
Selam ve saygılar.
Dünyayı kazansan neye yarar ruhunu kaybettikten sonra...acı olan da bu işte...yaşarken ölmek..
Umut her daim var olsun...
Kuşlara da selam olsun,bekletmesinler :)
Sevgimle Hülya...
Teşekkür ederim Nilüfer, selam ve sevgiler..
Her bahar, yeniden doğuştur. Uzaklara giden kuşlar da geri geldiğine göre, çiçeklerle, böceklerle umutlarla yeni bir hayat neden başlamasın ki... Yüreğine sağlık.
Teşekkür ederim İbrahim Bey,
Selam ve saygılar.
Umarım en kısa zamanda kuşlar yapar "görev"ini... Bahar da kapımızda; az kaldı, az daha sabır, diyesim geldi...
Duygu yüklü dizelerdi, ruh hali de tanıdık...
Yüreginiz ve kaleminiz hiç susmasın, Hülya hanım,
Sevgiler, saygılar.
Umarım Heidi hn.
Teşekkür ederim.
Selam ve sevgiler..
Ruhumu teslim ettim kuşlara,
Alıp götürdüler başka diyarlara.
..
"Kim vurdu içimdeki kuşları
Senin yokluğun mu onları böyle kanatsız bırakan" diye bir çalışmam olmuştu yıllar önce o satırlarımı anımsattınız bana. Demek yalnız değilmişim.
Kutlarım kaleminizi. Saygılarımla
Yüreğin, kuşların kanat çırpışı misali pır pır ettiren o duygudan yoksun kalışını pek güzel ifade etmişsiniz siz de... Ölen duyguların hüzünlü betimlemesi...Baktım ancak şiir listenizde yoktu. Okumak isterdim şiirinizi..
Sağlıklı günler dilerim Emin Bey.
Selam ve saygılar.
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta