Koskoca niceleri barındırırsın içinde.
Yalnızlığı saklarsın boğazlar altındaki deniz tanelerinde.
Ah İstanbul!
Beni de saklasaydın ya içine.
Koysaydın kız kulesine,
adıma şarkılar söyleseler,
şiirler yazsalardı.
Ah İstanbul!
Aşık et beni birine.
Yüreğimin inanmayan, ama inanmak için
uğraşan şu yanımı gör aşık et..
Ah İstanbul!
Sıyır beni pastel renklerden.
Yalnızlık kokan üstüm başım,
biraz da aşk sözcükleri koksun..
Tek tarafın acısını verme.
Gebe düşürme sancılara..
Duy çağrılarımı,
Sevdanın körüne düşür.
Ama incitme kalbimi..
Ben aşkı sevmek istemiyorum,
aşkı biriyle sevmek istiyorum.
Fakat kimse olmuyor İstanbul.
Gözler sevdanın körüyle değil,
acizliğin pisliğiyle bakıyorlar bakıyorlar.
Ne umma, bulamama bir Dünyanın aşinasıyım.
Bana gülüşleriyle masumluğu sunacak,
Biri olacaksa bana güzelsin demeyecek İstanbul.
Benimle güzelsin diyecek!
Fakat hayaller, sadece hayaller.
Olmayacak bitmeyecek hayaller..
Değil mi İstanbul?
Gamze Elif
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta