Ah İle Vah İle Geçti Benim Ömrüm

Ömür dediğin bir âh ile bir vâh!
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!
Bir âh dedim,bir de vâh! Geçti işte eyvâh!
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Acele yaşadığım çocukluğum nasıl geçti,bilemedim.
Çağlayan oldu gözyaşım,silemedim,
Geçti ilkbahar,yaz; geldi sonbahar,gülemedim,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Sonbaharında,kışında,ilkbaharında,yazında
Yaşadım o ıssız bahçenin uzağında;
Ömrüm geçti ıstırapların sokağında,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Alıp götürmedi acılarımı yeller,
Öptü çıplak ayaklarımı yollar;
Yolumu kesti gözümden akan seller
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Yağar yüreğimin yamacına kar,
Erir,göz pınarlarımdan coşar,akar;
Yaşamadım ne yaz ne de ilkbahar,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Duymadı çığlığımı ne analar,ne bacılar,
Düğün dernek kurdu yüreğimde acılar;
Âh vâh dedikçe ben,çalıp oynadılar,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Acılarımı verdim taşlara,almadı taşlar,
Yükledim kuşlara,uçmadı kuşlar;
Garibim diye selam bile vermedi başlar,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Boşalttım çığlıklarımı denize,almadı denizler,
Selam verdim,dönüp bakmadı yüzler;
Karlı dağlardı sanki içimdeki yazlar,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Yorganım olmuştu kara gecelerde soğuklar,
Acılarımdı sadece kapımı çalan konuklar;
Yoldaşım olmuştu sokaktaki bağrı yanıklar,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Acılarımı biriktirdi içimdeki kuşlar,
İçime aktı kirpiklerimde biriktirdiğim yaşlar;
Kimse görmedi içimdeki selleri,buharlaştılar,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Zor yollardan geliyorum,yorgunum,
Uzun süre kaldım dipte,vurgunum,
Derman kalmadı dizlerimde,durgunum,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!

Artık yavaş yavaş sönmekte yıldızım,
Anlamadı beni ne eşim,ne oğlum,ne de kızım;
Çağırın melekleri kıldırsın namazım,
Âh ile vâh ile geçti benim ömrüm!