Cân cânanı bilir amma cânan bilmez canı
Gülü bülbül bilir amma gül bilmez yaktığı cânı
Şeb-i yeldâda hep ömrü muhâyyeldir arar cânanı
Cânanından bî-haberdir biçare bekler cânın gözleri
Lale berki berk yağmuru yağmur bulutu bekler amma
Olamadı lale gelincik gül gülzârı nâfile bekler
Şarabı içmeden mest-i humar tezahür eder
Ey canan! Şarabı sensin canın cânı yine sen
Şîri cânan için külüngü dağ için taşırdı Ferhat
Varamadı cânanına kendine yazık etti heyhat!
Mübteladır gama aşkla mücehhez olmuş ol can
Çeşm-i giryan-ı canı seyretmek ister canan
Bâki sanır kendini eder işve ü naz
Aşk-ı can olmasa neye yarar nur-u cemal-i canan
Aşk-ı memnu değil ki cânanı cana helal
Cânan isterse vuslat getirir zat-ı Zülcelâl
............................................................Sûlhi
.................................................Konya –Eylül 2003
Kayıt Tarihi : 22.1.2019 18:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!