Aç, gülüm; ye, gülüm
Kaç, gülüm; der, gülüm
Taç, gülüm; giy, gülüm
Ah, gülüm; vah, gülüm!
Ak, gülüm; geç, gülüm
Bak, gülüm; seç, gülüm
Yak; gülüm; at, gülüm
Ah, gülüm; vah, gülüm!
Al, gülüm; ver, gülüm
Çal, gülüm; sat, gülüm
Kal, gülüm; git, gülüm
Ah, gülüm; vah, gülüm!
As, gülüm; kar, gülüm
Bas, gülüm; ez, gülüm
Has, gülüm; kok, gülüm
Ah, gülüm; vah, gülüm!
At, gülüm; bin, gülüm
Çat, gülüm; in, gülüm
Hat, gülüm; sin, gülüm
Ah, gülüm; vah, gülüm!
Ay, gülüm; bak, gülüm
Çay gülüm; iç gülüm
Say, gülüm; cay, gülüm
Ah, gülüm; vah, gülüm!
Az, gülüm; de, gülüm
Caz, gülüm; es, gülüm
Saz, gülüm; çal, gülüm
Ah, gülüm; vah, gülüm!
16.07.2009
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 17.7.2009 06:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
buda acizane bizimki
Gül Gülünce Güller Açar,
Göz üstünde karakaşı,
Kaş altında zümrüt taşı,
Kadir Mevla’m halk eylemiş
Görmeyen kör, gören şaşı.
İrem’inden, güller dermiş,
Sürmesinden, sürme sürmüş,
Kadir Mevla’m halk eylemiş
Bir eylemiş, bire vermiş.
Gül, gülünce güller açar,
Salındıkça amber saçar,
Kadir Mevla’m halk eylemiş
Andalipler derde duçar.
Mah cemalde al örtüsü.
İpek, atlas, şal örtüsü.
Kadir Mevla’m halk eylemiş
Ar ı hayâ hal örtüsü.
Hak incisi beyaz dişler,
Siyah benler teni süsler,
Kadir Mevla’m halk eylemiş,
Özesinde Elif sesler.
Siyah sırma değer yere,
Can öz canda Yar bi-çare,
Kadir Mevla’m halk eylemiş,
Ölüm mutlak derde çare.
Ölüm gerçek derde çare.
Bilal ÖZCAN
TÜM YORUMLAR (1)