Gülizar Şiiri - İlyas Kaplan

daha ziyade hüzün
daha ziyade mustarip
yıllarca aşkın sesi hep ah u zar
gönül denizinde cana can katan
ah gülizar

perişanım..
akşam gurubunda gök ve deniz sinede kabarır durur
hep senin şarkın söylenir
nice çilelerle yetişen güllerin sevda kokusu
başka bir hale bürünür şimdi hasretin
ah gülizar

sana doğru yürür çıldırmış gibi içimdeki yanardağlar
sinemi kaplar… kıyametin kızıl afakı
acılarımın dinmeyen sesi,
kalbimin feryadı figanı
ah gülizar

çehrenden bir beyaz ışık düşlerime musallat
bazen öyle zamanlarda öyle yoğun yağarsın ki,
her manaya gark olur mevsimler
cemreler düşer işte bu yüzden
ah gülizar

yıllar geçse de hep aynısın
biraz hayıflanma
biraz isyan,
biraz günah, hatalar ,keşkeler
biraz senden ,biraz da benden
ah gülizar

biliyorum sana her dokunduğum da
bir buluta dönüşürdün
dokunduğunda
gözyaşlarıyla kaç kez ovulurdu gözlerim
ah gülizar

yıllar hasretinle bestelendi
yenilenen, derinleşen, tazelenen,
gül yaprakları gibi kızıl
seher şebnemlerince buğulu
ah gülizar

soğuk gecelerde
açılan her kapıdan girerdin içeri
bembeyaz bir ışık gibi yapayalnız
saatlerce kaybolmazdı hayalin
ah gülizar

her bakışmada yenilenirdin
her karşılaşmada çoğalır,
her nefesle tazelenir.
hep yeni başlardın bende

ikiden fazla ondan daha çok
daha çok
çok daha
ah gülizar

redfer