Ah Feci Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Ahiret nereye hoş görüm dedim
Manaya gelince azardı adam
Kul hakkı yemeyen özümle dedim
Çaldığı çardağa kızardı adam

Geçmişte er vakit yiyen olmazdı
Alnının terinde vicdan  solmazdı
Yiyende yutanda, onur  kalmazdı
Defaten miğdeyi  yazardı adam.

Kasıl yaptığınla kimse bilmez mi
Din devlet yarışsa kimse görmez mi
Can alan gelince ceset kalmaz mı
Dünyada hukuksuz gezerdi adam.

Baştan aşağıya sahte özürdü
Yalanın üstüne yalan hazırdı
Şakşakçı zalime ahte nazırdı
Umudu zorlukla  kaşırdı adam.

Geleni gideni  görmez yiyince
Ey haksız nörüyon yutma diyince
Dinde maskesidir sandık gelince
Koyunu keyfince sezerdi adam.

Azrail gelince herşey duruyor
Köşeye sıkışıp affı diliyor
Can gider han yıkık pınar kuruyor
Sal'landı yıkandı boşandı adam.

Beklemez can alır yaş baş fark etmez
Yakarma ağlama kış taş park etmez
Sanma ki seni de  canın terk etmez
Kefenle nurlanıp üşüdü adam

Şiirhanım deyip defteri açtım
Sevabı günahı bir daha tarttım
Taşları alıpta şeytana saçtım
Ölümü sırıtan kaşardı adam.