Ah ettim Gülemedim Şiiri - Tahsin Emek

AH ETTİM GÜLEMEDİM

Biliyorum gülmeyi! çok iyi bilirsin.
Naz edip de durgun'luğun bilmem ki! niye.
Baharlar görünmez de kışta gelirsin.
Hüzünleri getirirsin bana hediye.

Yüce dağlar ötesinde hicran içinde.
Konuşmayı bilmez! kalbim hiç tatmadı ki.
Bir azaptır çekerim sözde hayatı.
Bir gün olsun yaşamayı bilemedim ki.

Vur be felek! vurmak için kaldıysa gücün.
Biter elbet sen'in hın'cın bizlere bir gün.
Gülme'nin! tadı mı kalır olmazsa hüzün?
Ben de şaştım bu alemi anlamadım ki.

Elim kolum bağlı, bağım çözülmez.
Kader ağı örmüş öte geçilmez.
Yaşam tadı olanlarda paha biçilmez.
Sen elimdeki bağı göremezsin ki.

Gidemedim ötelere çakıldım kaldım.
Sabır dedim sabretmeyi iyi anladım.
Sonundaysa sanma! ondan karşılık aldım.
Dersten başka bu yaşamda alamadım ki.

Ah çekerim! yanar içim kimler görür ki?
Dertli insan hallerinden bilinmez sanki.
Kadere boynumu eydim hiç doymadı ki.
Hayat mı bu çekil'mekle sonu görülmez.