Ah Elinden Zülf-i Kemendim Benim Şiiri - ...

Pir sultan abdal

Gam elinden benim sülfi siyahım
Peyman değdi sinem yaralandı gel
Suna başın için ağlatma bizi
Bu gün sevda başta aralandı gel

Aceb gafil midir gelür mü Leyla
Bu gam bu kasavet kalur mu böyle
Çok tuz ekmek yedik gel helal eyle
Bu garibin gönlü zarelendi gel
Bir pazar gününde bu anlamlı şiiri de hayatımıza koymak çok güzel. O zamanların rüzgarının bugünlere tohumlarını bırakan şaire Allah rahmet eylesin.

kacan merkebin ardindan
henuz umidi kesmemis
daha fazla aglatma gel artik diye istirhamda bulunuyor
ve fakat kendiside suphe ile bakiyor
acep gelirmi ki

ama gelirse iyi olur
sairimiz olu gibi yatmakta yorgan dosek
gelirse ayaga kalkacagi su goturmez tabak kimin ortada..
yirmidort ayar som..
su karismamis sek..
organik sairlerimizdendir..

hakiki gevher.. mucevher tasidir..

sairimiz olum doseginde oldugunu beyan ediyor olsa bile..

olecegine.. oldugune ihtimal vermiyorum..

kendisine uzun omur dilerim.. yureke saglik..
sairler olmezler.. daim olsun kalem.. saygilar..
yeniyila nasil girersen oyle olurmus..

iyi sair iyi siir ile girdik..
oyle devam eder umit ederim..
dun gec saate kadar o kanal senin bu kanal benim gezindim durdum..
ztarr tiiviigde tarkan kivirttira kivirttira sanat muzigi icra ediyordu hazzetmedim
flashta bulent hanim muzlum bey vardi.. tat almadim
uyuz uyuz dans gicik gicik pop..
ne varsa siirde var.. saygilar.. mutesekkirim secki musebbip.. saygilar..
kurban olaaaam.. suzan suuzii.. tirinooom naay noom..

Çok değerli bir Çağrı şiiri.İnsanların insanlara daveti hasta yatarken yalnız yaşarken aranan sevgi. seve seve okunası anlamlı bir şiir.++ yazara rahmet dilerim. saygılarımla.

Bu tarz 17 yüzyıl şiirlerini okumayı pek sevmem ama hoşuma gitti ..

Türk edebiyatı ayrılmaz bir bütündür.Yani Halk edebiyatı, Divan edebiyatı, Tasavvuf edebiyatı… vb. gibi isimler altında anılıyorsa da bunları birbirinden soyutlayamayız. Bu edebiyatlar daima birbirinden etkilenmiştir. Diğer edebiyatlara en fazla tesir eden de Halk edebiyatıdır. Halk edebiyatı bazıların dediği gibi yabana atılacak bir edebiyat değildir. Bu edebiyat geçmişten bugüne kadar binlerce dâhi sanatkâr yetiştirmiştir. İşte bu dâhi sanatkârlardan birisi de Gevheri’dir.
Gevheri 17. yüzyılın ortalarında dünyaya gelmiştir. Tabiki bu ihtimalden ibarettir. Onun hayatını kesin çizgileriyle bilemiyoruz.Bunlara rağmen döneminin güçlü şâirlerinden biri olduğunu şiirlerine istinaden söyleyebiliyoruz. Şâirin doğum yeri olarak Kırım gösterilse de hayatının çoğu İstanbul’da geçmiştir.
Gevheri’nin şiirlerine bakınca az çok belli bir tahsil gördüğünü söyleyebiliriz. Gevheri hem divan, hem de saz şiiri tarzında eserler vermiştir. Birinci türde divan, müstezat, semai, ikinci türde başta koşma olma üzere türkü, türkmani ve tecnis şeklinde eserler vücuda getirmiştir.
Gevheri divan türünde eserler vermişse de en güzel şiirlerini heceyle yazmıştır. Bu şiirlerin birkaçı müstesna olmak üzere,aşk temi çerçevesinde cereyan eder. Şiirlerinde sevgiliye olan tutkusunu ve kavuşma emelini dile getirir:
“Bak şu kalbimin işine
Saldı sevdayı başıma
Dünü gün aşk ateşine
Yanarım kimseler bilmez”
Gevheri, ahlâkın toplum hayatındaki önemine değinir. Fakat O, zamane insanın tavırlarından hiç hoşlanmaz. İnsanların azması O’nu fazlasıyla üzer:
“Gevheri der işler hata
Katırlar baskındır ata
Olur olmaz maslahata
Çocuklar karışır oldu.”
Gevheri, Allah’a ve peygamberlere inanan, taassuba karşı ve açık sözlü bir şairdi. Şiirlerinde az da olsa inanmışlığının belirtileri vardır. Bazı şiirlerinde Hacı Bektaş Veli’ye olan bağlılığını açığa vurmaktadır:
“Gevheri eylemiş Hâkk’a itaat
İtaat edene olsun beşaret
Hacı Bektaş Veli gibi sahib-kerâmet
Erkânımız vardır pîrsiz değiliz”
Gevheri’nin şiirlerinde çok yazmaktan ileri gelen bazı hatalar vardır.Fakat şiirleri genelde sağlam,lirik ve İstanbul Türkçesi’yle yazıldığı için geniş kitlelere seslenebilmiştir.Hatırasını saygı ve sevgiyle yâd ediyoruz.



M.NİHAT MALKOÇ

Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni/TRABZON

e-mektup: [email protected]