Bak kar yağıyor üstüme.
Üşürüm sana söylemem.
Çok zaman lazım anlamana.
Sabahı mümkün değil edemezsin
Benden geride kalanla.
En sıkıntılı günlerdi.
Sert rüzgârda.
Devrilen koca ağaçtı.
Rüzgâr alabildiğince.
Sarmak mümkün olamadı.
Düdüğü buralarda öttükçe.
Yaşamamış bir an gibiyim.
Sonunda bir ara sokakta.
Birikmiş bir su birikintisiyim.
Duyduğun benim, bulamazsın.
Şimdi bilsen nedir bu nihan.
Bunca bela def olun gidin.
Ben istemedim ama.
Bendendir, bulaşan bu elem.
Kenan Gezici 14/02/2025
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!