Okan Kurdoğlu

karanlığı kazıdım tırnak ile diş ile..

ŞİİR

TAKİPÇİ

Ah dostum nazif

baharın tadı yok
ayışığı dağıtır
mundar bir ayrılığı
yüzünde acının kirmeni sayılır
geceler ne yaralar açar
belki hiç aklına gelmemiş
hey dostum nazif
bir avuç aşk için
parçalanıyorsun liğme,liğme
teselli ederken kadehlerde rakı
sol yanında tutuşan ateş baki
almış idam soğukluğu
bulutlar kara öpersen ölürsün
gözler yırtmak için
tekmeliyor göz kapaklarını
içindeki çocuk ölüyor
savuruyor seni bu hoyrat ayrılık
yak bir sigara
boyun kıldan ince
insan yaprak gibi düşüyor
kavuşmadan sevince
hüzün davulları çalıyor
pusuya yatmış ölümler
savuruyor seni bu hoyrat ayrılık
ah dostum nazif
yırtılır mi beyaz sayfalar
hala titreme yüreğinde
boğazında düğümler
nefesini kesen
yalın bir sevda idi oysa
ah dostum nazif
acı sesimizle
donuyor önümüzde yaşanacak zaman
göğsümüzde sıcak bir kız koşuyor
kelepçeli hayallerle
annemiz hasretimizi taşıyor
kendi etimizi ısırır dişlerimiz
yine de dingin duralım
belki bir gün
koşar gelir tutuşan dizeler
güzel günlere gebe kalır yüzler
belki kefenini yırtar
şafağa yorgun düşmüş dizler
hiç pusuya yatmamıştın
kötü oyuncu olmamıştın
bu oyunda
çocuklar gökkuşağınla koşarken yolunda
nerden çıktı bu haylaz yangın
yüzündeki yorgunluk
hasreti tutsak etmiş sana
bir yazı yazıyorsun rüzgara
yanan yana
hoşçakal diyerek
ah dostum nazif
bir köşede yitip gitmek
hergün her gece
her saat
dirhem,dirhem bitmek
teselli olurken
bir kaç kadeh rakı
okan seni çok iyi anlıyor................