Ah Dostum ah! ! Şiiri - Cağlar Akarsu

Savruldum gittim,bir akşam vakti,
Şehirlerin içindeki kum ve mermer,
Yüreğimde bir nakış oldu,dostum!
..
Kızgın güneşlerin altında,
Kumdan kaleler yapardık,
Sahilden esen meltem rüzgarında,
Emeklerimiz ve sevinçlerimiz,
Birbirine karışır da giderdi,
Dostum! !
Binlerce kum tanesi birleşirdi,
Gecelerin birikiminde, mermerler,
Üzerinde renkli çizgiler kalırdı,
Senden ve, benden ayrı, geriye,
..
Şimdi,
Ücra bir şehrin son noktasında,
Diktiler her birini ayrı yere,
Ah dostum ah!
Hani incir çekirdeğini doldurmazdı,
Tüm kızgın olduğumuz anlar,
Biliyordun ki o eşref saatlerimi,
Kaçardım işte uzak odalara,
Mermer sütunlar arkasına,
Gizlenirken, sus ve pus kalırdım,
İçimden, yıkmak gelirdi her şeyi,
Kum taneleri rüzgarda oynaşırken,
Dünyanın iki meridyeninde,
Hiç çakışmayan bir noktadaydık,
İnsanları bulamazdık, kayarlar,
Giderlerdi, ellerimizden,
Dere kenarlarında kalmış kumlar gibi,
Tüm mermerler toz olurlardı,
Bir çok sözün ortasına,
Bir dinamit yerleştirirken,
Uçuşurda,bırakır giderlerdi,
Ah dostum ah!
..
Ezilmiş kişilikler şehrin ortasında,
Deli divane gibi gezinirken,
Kum taneleri birleşmedi,
Mermerlerin azmiyle,
Kaybettim dostum,
Bulamadım! !
...