Ah! Dostum Şiiri - Belgin Turan

Ne olacağını bilemezdik sonumuzun,
Sanırdık önümüzde bir ömür var upuzun,
Bazen kahkahalı sohbetlerimize,
Eşlik ederdi, peş peşe gelen çaylar,
Birbirini kovalarken günler, aylar,
Hüzünlü, ağlamaklı olurdum ya bazen,
Hani derdim – Dün gece uyuyamadım yine,
Sigaranı içine çeker, derdin- uyku tutmaz ise,
balkona çık. Derin derin nefes al,
takma kafanı hiçbir şeye rahat ol,
gör bak, nasıl uyursun bebekler gibi…
Ne güzel de söylerdin sevgili dostum,
Verdiğin öğütleri inan ki, tuttum,
Kendini sesizce, içten tüketirken,
Renk vermezdin vermesine de,
Kılavuz istemezdi, görünen köye de,
Kapalıydı boğazın yararlı yiyeceklere,
Sigara, kahve, bisküvi sana yeterdi,
Kimbilir seni tüketen belki de kederdi,
Ne baharda baharı yaşar, ne yokuşları aşar,
Kapatırdın kendini öğlenleri bile odana,
Ne kadar da mutlu görünürdün her sorana…
Hani yılbaşında aldığın gümüş çerçeve var ya,
İşte ona çocukluk resmimi koydum,
Baş köşede duruyor, durmasına da,
İsyanım kadere değil ama,
Ömrün bir çerçeve kadar olamadı,
Ah! Dostum sen gittin de içimiz kanadı,
Kalbimize yazıldı, unutulmaz “Ülkü” adı.

Belgin Turan (Satıcı) 25.01.2007