Ah Diyarbekir Ah Şiiri - Sinan Karakaş

Ax Diyarbekir Ax

Diyarbekir,

Daşı kara,

Torpağı kara,

Yüregi yara,

Ne yazıx ki baxtı kara,

Diyarbekirim,

Ne senden vazgeçiler,

Ne de seni bıraxilar halına,

Kardaş dedın, kardaşlix yapmadılar,

Arkadaş dedin, ixanete uğrattılar,

Ax Diyarbekir ax,

İçin içini yiyi,

Biliyem de göriyem de,

Ne sen bi şı yapabilisen,

Ne benim elimden gelen bi şe var,

Bu günler de bi gün geçecax,

Geçecax de nasıl geçecax,

Geçerken neleri de yanında götürecax,

Neleri yıkacax,

Neleri devirecax,

Ne baykuşlar öttürecaxlar damında,

Hem bılmiyem hem de bılemiyem,

Dün Diyarbekir diyidıx sahan,

Göğüs geridın, gerebıldıgın keder,

Günlerin getirdixlar her türlü belalara,

Surlarla çevriliydın,

Burçların vardı kala gıbı,

Evli beden yedi kardaş,

Dün bulunır mıydı misline bi eş,

Bu gün de yox, ama seni yaxmaxta güneş,

Seni yaxmaxta herkes,

Bu gün yüzüne gözüne makyaj sürmüşler,

Seni sen olmaxtan çıxarmışlar,

Sen ki sahabelerin memleketi Diyarbekirdin,

Bir yanlışlık gördün mü kükrerdin,

Vurmadan sesin gelırdi fırtınanan,

Gök gürültüsü gıbıydı kükremen, yeterdi yan baxanlara, baxacaxlara,

Yağmidın,

Yağdıgın zaman da rahmet olidın yüreklere, fekirlere, geriplere, miskinlere,

Şimdi seni tanımaxta zorlıx çekiyem,

Bu benim Diyarbekirim mi acebe diye,

Aynı mahallenin insanlarıydı, fıkarası zengini,

Bu gün pıçaxnan kesılmış gibi ayırmışlar,

Uzaxlaştı herkes birbirinden,

Hem ruhen hem bedenen,

Zenginler terk etti Diyarbekiri,

Sur içerisine fıkaralar hapsedildi,

Kapıları kapatilar, fekirler dışarıya çıxmasınlar diye,

Varoşların mı vardı,

Varoş maroş diye bir şe bılmidın,

Bir de senin haçoların vardı hançepekte,

Hani yahudiler vardı, mesleklerde,

Dün dünde kaldı diyecaxlar bahan,

Ama benim sevdıgım Diyarbekir de dünde kaldı güzellikleriyle,

Bu gün yumurta pişiriler yüregının ataşında,

Pışıracaxları yumurtayı da başında kırmax istiler,

Senin ataşın dağları yaxi,

Dicle hüzünlü,

Dicle agli,

Dayanami yüregı senin ahvalıne,

Gözyaşları sele karışi, ak düşi gözlerine,

Karacadağda karlar eri, yüregının ataşından,

Çaresiz seyredi,

Bir de keleklerin vardı Dicle üstünde,

Ne küçelerin küçeligı kaldı,

Ne küncıkların küncıklıgı,

Ne odun kıran var,

Ne de bulgur çeken,

Sesi gelmi xalı hesenin, kara hübül diye,

Ne şalvarların şalvarlığı,

Ne çarşafların çarşaflığı,

Ben Diyarbekirimi istiyem,

Bahan Diyarbekirimi verin,

Ne cehalet istiyem içeride,

Ne ixanete razıyım dışarıda,

Diyarbekir perişan,

Yüregım perişan,

Karıştıran da çoxtur,

Hem de çoxtur karışan,

Arıyam yox şimdi,

Eskiden kalan bir nişan,

Ax bir de olsaydı,

Keşke olsaydı bir sahip çıxan,

Ama benim bıldıgım Diyarbekir köklüdür,

Kökü koparılmayacax keder derındır,

Derınlerdedır,

İnanıyam sahan,

Güveniyem sahan,

Yeniden dirilecaxsan,

Kalxacaxsan ayaxlarının üstüne,

Kalxacaxsan şaha,

Memleketim,

Canımın içi,

Diyarbekirim.

Her kim ihanet ederse,

Vallahi de billahi de,

Şikayet edecagam,

Allaha.