Ah Dedikçe Şiiri - Muhsin Özalp

Ah dedikçe kara bağrım yanıyor
Çam özünden çıkmış çıralar gibi
Yavaş yavaş kaynayarak kanıyor
Kapanmak bilmeyen yaralar gibi

Yanmış yürek dilik dilik dilinir
Göz göz olup delik delik delinir
Uzaktan bakmadan gârip bilinir
Kat kat boya yemiş karalar gibi

Gurbette kalırsan ismin bilinmez
Bir kerecik olsun kapın çalınmaz
Özden taşıp gelen yaşlar silinmez
Güldür güldür akan dereler gibi

Zâlimler yalnızı tutup savurur
Öfkesi dinmezse vurup devirir
Zevk için ateşe sürüp kavurur
Yolup yolup yığar paralar gibi

Gâribin derdine çare bulunmaz
Derin yarasına bir em çalınmaz
Arkasından bir fâtihâ salınmaz
Koyarlar bir kâbre küreler gibi

Tasalanma fırtınadan boradan
Dön O’na şeytanı çıkar aradan
Şükredeni korur yüce yaradan
İnleme Muhsin’im curalar gibi