Ah Bu Maskeler Şiiri - Mehmet Cıngır

Herkesin dilinde sevgi
Fakat inmemiş yüreğe
Nedense yürekler bomboş
Herkesin ağzında sövgü
İncinen kulaklar sarhoş.

Ruhunda bir katil sinek
Ve dolaşır çiçek çiçek.
Zannedersin ki bir melek
Sürer onun melekliği
Çiçekte bal bitene dek.

Gösterip sahte yüzünü
Dudakta sahte gülücük…
Yüzüne sahte bir buse
Atarsa işte o zaman
Olursun gerçek ölücük

Çıkarınca maskesini
Görürsün gerçek yüzünü
Duyarsın işte o zaman
Ölümün ayak sesini
Hayalin suda boğulur
Ve verir son nefesini.

Herkes”seviyorum” diyor
Sorsan sözde sevmeyen yok
Fakat bu yalnız dilinde
Kin yuva yapmış kalbine
Kör silah hazır belinde.

Kalbinde maskeli sevgi
Varsa çıkar,balım gülüm
Fakat bitince menfaat
Fışkırır dilinden zehir
Elde bıçak gelsin ölüm.

Yollarda bir insan seli
Hepsi şirin,sizli bizli
Yüzler,sevgiler maskeli
Sanılır hepsi de veli
Altında canavar gizli
Makesiz dolaşanlar da
Ya ahmaktır ya da deli…

Maskeler ah bu maskeler!
Ah iç içe ilişkiler!
Ayrılmıyor kurtla koyun
Oynanıyor bir tiyatro
Ve oyun içinde oyun…

Yüreğinde de bir maske
Ve bu maskenin altında
Gizli yanardağ ateşi
Gölgede koyar güneşi
Bitip iş,düşünce maske
Atıp sevgili ve eşi
İçine,üfler ateşi.

Ara renk yok,gri renk hiç yok
Maskaler ya beyaz ya siyah…
Kurmuş aşkın göbeğine
Korku yüklü bir karargâh!
Boğuyor bizi maskeler,
Yardım etsin bize Allah!