Ah Bir Kuş Olabilsem Şiiri - İsmail Okutan

Ah bir kuş olabilsem
Gönderebilsem yüreğimi yanına
Ah bir ebabil kuşu olabilsem
Uçup gelebilsem semalarına
Atabilsem yüreğimdeki şu bombaları
Ayaklarımdaki taşları fırlatabilsem
Yağdırabilsem ayaklarımdaki taşları
Zalim askerlerin üzerine ey Gazze.
Ah bir kuş olabilsem
Uçup gelebilsem semalarına
Verebilsem sana şu yüreğimi en azından
Bir sonbahar gecesinde göçebilsem buralardan
Emin ol, aklımdaki tek yer sensin,
Senin için çırpınır kanatlarım heyecanla
Hiç düşünmeden vurabilsem öfke taşlarıyla
Zulüm ve bomba yağdıran
Zalim askerlerin beyinlerini.

Senin değil, ey Gazze,
Senin değil, benimdir o çocuklar
İşkenceler benimdir,
Misket bombaları benimdir
Siyah dumanlar beynimdedir,
Ölüm de benim olsun
Savaş da benim olsun ey Gazze
O yaşlı gözlerin sahibi benim,
O hüzün dolu yüreklerin sahibi benim
Ah bir ebabil kuşu olabilsem,
Uçabilsem semalarında
Ölebilsem ellerinde ey Gazze

Ben, Ebabilden bir kuş
Direnişe silah taşıyan bir gemi
Direniş erleri içimden yürüyor savaşa
Ben Ebabilin attığı bir taş
Yağdırıldım orduların üzerine
Fırlatıldım tankların üzerine
Ben, siyah taşlardan bir taş
Ben, Ebabil cinsinden bir kuş
Ben, nikel kromdan bir füze işte
İnsanlığım biçare yaramıyor bir işe

Sinirlerim öfke sızdırıyor aklıma
Bütün sırlar ifşa oluyor bana
Çocuk haykırışları beynimi kemiriyor
Ah bir kuş olabilsem
taşıyabilsem bütün çocukları kafdağına.