Sokaklarda dolaşan iki sevgili görsem,
Nedense sen gelirsin benim garip aklıma.
Taradığım saçımı ikiye bölüp örsem,
Nedense sen gelirsin benim garip aklıma.
Gönlüm kanat çırpıyor, ne zaman yağmur yağsa
İçim garip oluyor aşkım yüreğe sığsa
Çokça acı serpiyor, güneş zamansız doğsa
Nedense sen gelirsin benim garip aklıma.
Yağmurlarla birlikte yokluğun gelse dile,
Yine de tükenmezmiş sen yoksan hiçbir çile,
Umurumda olmaz ki, sensiz dünya nafile,
Nedense sen gelirsin benim garip aklıma.
Gökkuşağı gibidir yüreğimdeki resmin
Dünyaya meydan okur hayalimdeki cismin
Kalbim daraldığında dilimdedir hep ismin
Nedense sen gelirsin benim garip aklıma.
Yüreğim aç kalacak, karnım güzel doysa da,
Kalbim hiç üşümüyor, ellerim hep buysa da,
İçimdeki çığlığı dünya âlem duysa da,
Nedense sen gelirsin benim garip aklıma.
Burda bir mahzun Leyla, tükenir senli sensiz
Yokluğun değer cana, zaman bu yüzden densiz
Bilirim ki olmazmış yarınlar asla dünsüz
Nedense sen gelirsin benim garip aklıma.
(İstanbul - 07.12.2017 - 00.38)
Kayıt Tarihi : 14.12.2017 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!