ıslanıyorum yağmurda;
üşüyorum...
üşüdükçe,
yeniden kuruyorum…
bugünüm;
dün oldu,
yarınım;
muallak...
toplamında,
hiç oldum…
yorgunum;
ah be ömrüm
hiç mi kalmadım şu evrende
yok oldukça
umutla
tekrardan doğuyorum…
kendi filmimin;
kötü oyuncusuyum...
bu yüzden;
sevmelerim ürkek,
aldanışlarım,
zehir,
zemberek…
ah be ömrüm;
eyy ızdırabına niyet ettiğim,
hiç kalışıma
uzun ömürler diliyorum…
8 şubat 2018
Kayıt Tarihi : 8.2.2018 14:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şafak Kocabıçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/08/ah-be-omrum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!