Ah be karadeniz öfkeli yalnızlığın mı esti yine.
Hırçın dalgalarında asılı kaldı yüreğim.
Kaç sevda kayboldu mavi sularında.
Hiç bitmedi bitmeyecek asi fırtınaların.
Ve nice canlar can verdi kucağında.
Ah be karadeniz öfkeli yalnızlığın mı esti yine.
Türkülere söyletirsin sevdanı.
Söz dinlemez ataların vardı senin.
Başları dik, eşkıya özgürlüğünde yaşayan.
Ve deniz kadar gözleri yaşlı,ve deniz kadar derin.
Ve verilmiş sözlerini asla unutmayan.
Ah be Karadeniz, türkülere söyletirsin sevdanı.
Kıyılarında bekletme beni.
Çiçeklendiğinde dağların,beni bulursun.
Yağmur olur yağarım saçlarına.
Gecenin en tenha yerinde her gün.
Ağıt seslerini bir ben yakalarım.
Ah be Karadeniz,kıyılarında bekletme beni.
Ben ölüyorum sen gidiyorsun.
Gözyaşlarımı arkanda bırakarak,
Mavileri yakıp da mı gidiyorsun.
Onun için mi siyaha kaldı adın.
Ah be Karadeniz başlamadan bitiriyorsun.
Ah be Karadeniz ben ölüyorum sen gidiyorsun…
Mehmet DALKANAT
Durdu Mehmet DalkanatKayıt Tarihi : 20.5.2008 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
karadeniz sevgisi ancak bu kadar güzel ifade edilir hüzünlü duygularla kalemlerden...
gayet hos bir siir..
dogrusu her icli insanin hisli duygularini disa vurabilecek kadar nefisti...
tebriklerimle sevgili Sairim
selam ve sevgi ile
Yakup icik / Almanya
Çiçeklendiğinde dağların,beni bulursun.
Yağmur olur yağarım saçlarına.
Gecenin en tenha yerinde her gün.
Ağıt seslerini bir ben yakalarım.
Ah be Karadeniz,kıyılarında bekletme beni.
tebrikler gayet güzel bir çalışma kutlarım saygı ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (4)