Ah be Adam!
Ne iyi etmişsin de kalemi eline alarak içindeki;
Ayrılığı, sevgiyi, yaşanmışlıkları, geçmişi, küfredilen mesafeleri ilmek ilmek işlemişsin,
İşlemişsin ki içinde kanayarak büyüyen yaraya yara bandı olmuş,
Ben ise içimde kopan fırtınaları yeni kaleme almaya başlıyorum,
Belki bunları hiçbir zaman okumayacaksın, okusan bile sana ait olduğunu bilemeyeceksin,
Çünkü Ay bana da karanlık artık,
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta