Ah Baba'm! Şiiri - Mustafa Mesut Durmuş

Değerli Dostlar, Istanbul'dan, Ankara'ya 20 Aralık 2014'de geldim. Bir hafta sonra göğsüme Babamın özlemi ve acısı düştü. Annem telefon ile hergün arıyordu. Hal hatır soruyordu. Dilimin ucuna geleni annem ile paylaşamıyordum. Kardeşim ile zaman zaman yaptığım sohbetlerde, Anne ve Babamın bir daha Ankara'ya gelemeyeceğini söylüyordu. Ne hikmettir kardeşime asla itiraz edemiyordum. Normalde tepki veren bir insanım. Fakat bu sözlere tepkisiz kalıyordum. Gördüğüm manaladan da sır soramıyordum. Bir gece Yatağımdan zıplayarak uyandım. Babamın odasında, babamın ocağında " Ah Baba'm " dedim.Ve yüreğim o şekilde bir kandı ki. Kelimeler ile anlatılmaz. Ve o Ah çok sürmedi. Kavuşturdu bizi kısa zaman sonra. Lakin yeni yılın içinde Ramazan ayında Annemi, ardından yıl biterken Kasımda Babamı Ahirete yolcu ettik. Ah Baba'm. Daha neler yazacağım kim bilir.? Allah sizlere şefaat etsin. İnşaallah.Rahmeti Rahmana kavuştunuz inşallah. Rabbimin rahmeti sizinle olsun. Sevgiler ve Saygılar arz aderim.