Ah Azizim Şiiri - Cengiz İnceer

Ahh azizim...
Ah...
Bilmezsin bu diyarları sen...
Ayağının tozuyla geldiğin yerin adabını,
Yeşile çalan umudun, sabrın, sevginin sınırını,
Bir kadının en katı olduğu tarafını bilmezsin...
Ne diye yanlışa meyledersin?
Ne diye kimselere göstermediği yanını kırarsın?
Ahh...
Ahh...
Bir kere ezip geçmişsen bir kadının yasağını,
Hiç bir mantıklı açıklama,
Seni bu diyarda özgür kılamaz...
Ya alışmalısın...
Ya da kaçıp kurtulmalı...
Kadın dediğin,
Unutmaz...
Unutmadığı içinde affetmez, erteler.

Ve sonunda bastırdığı duygunun esiri olur.
Beklenmedik zamanlarda beyhude çıkışlar yapar.
Zehir eder hayatı ve hayata dair her şeyi...
Hem kendi için,
Hem senin için...
Bir kere kırdıysan kadının güvenini,
Ne kadar dile getirse de sevdiğini, affettiğini
Nafile!
Artık o diyardan “hayır” bekleme...
Çünkü en hayırlısı bu olur hepiniz için...
Sabahlara dek sarılmaları,
İçini titreten,
Yüreğine işleyen bakışları,
Sıkıca tutan eli unut!
Soğuk bir duvarı tanı!
Soğuk bir duvarı!
Bir kere kırdıysan kadının güvenini,
O diyarda başlamıştır artık başak zamanı...

Çünkü unutmaz kadın dediğin!
Yüzüne şiirler yerine, çirkinliğini vurunca anlarsın!
Anlarsın, kini, nefreti...
İçin sızlar...
Göz yaşın kirpiklerinle boğuşur...
Her şeyi özlersin,
Her satırı...
Fakat iş işten geçeli epeyce bir vakit olmuştur,
Üstelik hiç hissettirmeden...
Ve anlarsın, herkes bir gün yaşattığını yaşar...
Anlarsın...
Yüzüne çirkince, dar vakitleri vurunca anlarsın...

CENGİZ İNCEER I UMUT DA YORULUR KİTABINDAN