Ah Anne!
Doyamadı oğlun gençliğine
Sevmedi en sevdiğim kız beni
Güvenmedi en çok güvendiğim insan bana
Hep aç kaldım en zengin sofralarda
Paylaşamadım yalnızlığımı yıldızlarla
Acılara alışamadım karanlıkta
Hani bu şehirde yağmur yağmazdı
Hani kurduğumuz düşler hep gerçek olacaktı...?
Ah Anne!
Doyamadı oğlun gençliğine
Gözyaşlarım yeşertmedi hiçbir çiçeği
Gülüşlerim aydınlatmadı günlerimi
Gökyüzüne bakıp uçmak istedim
Ama hiçbir kuş uçurmadı beni...
Hani bu şehir kurtaracaktı bizi
Hani gördüğümüz rüyalar tersine çıkacaktı...?
Ah Anne!
Doyamadı oğlun gençliğine
Hiçbir türküde adım geçmedi
Hiçbir kitap benden bahsetmedi
Bir çift gamzenin çekiciliğine kandım
Orospu gecelerin
Acımasız sessizliğine gömüldüm.
Hani ölüm bu şehirden geçmezdi.
Hani bu şehirde kimse ölmezdi...?
Kayıt Tarihi : 24.1.2010 12:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!