Ah Şiiri - Hüdayi Azbay

hep soysuz bir yosma girer kanıma
beni bir ateşi aşkla oyalar
her ıslak busesi soğuk canıma
sanki de baldıran zehri mayalar

dervişler vuslatı bekler kaç asır
tutsaklar takvime kaç çizgi atar
ruhum cehennemin kapısındadır
ey yarim hep senin ahın mı tutar

sözün güze çalar hayatım her dem
teninde ruhumun gölgesi üşür
her yaraya derman olan bir merhem
neden ben sürünce derde dönüşür

hasretinki vuslatımı perdeler
gönlümde kırılmış kırk yıllık hatır
serinliğin ab-ı hayat gölgeler
ben varınca bir el beni fırlatır

yollarım kapanır gitsem ne yöne
bir nida ya sabır diye avutur
fermanım idamdan döner sürgüne
celladım boynumda ipi unutur...