AĞZIMla kuş tutsam Şiiri - Sinem Şanlı

Kuşe kâğıttan derin bir sayfa,
Saman çöpünden bir yuva,
Dişi kuşun gagasında birikmiş,
Boğazımda kalan sözlük,
Ekmeği bölüşen yalnızlığım,
Ebabil, avuçlarımdan havalanan bir âmindir…

Şair muhabbete başlar diliyle,
Alfabesi sayıklayan bir papağansa,
Göğüs kafesimin kuşları kaçtılar,
Saçma sapan canımı acıtan,
Dallarına konduğum darağacımın zafer işareti,
Beni vurmaya kalkmış,
Dudaklarım ıslak,
Islanır çağırışlarım,
Ağzına konarım şakıyan,
Ses tellerime tüneyen kuşlardır,
Sesli harfler sizi kaçıran,
Türkçeyi söktüğümden beri,
İpin ucu kaçtı düğüm düğüm söylenmemiş,
Sınırlarında biterim tel örgülerin,
Söküklerimle dolaşmışım hayata,
Çırpınışlarda kalbimin alkışı betül,
Yine de kuş konmaz bir tül,
İnsanoğlu kuş misali,
Beş parmağın beşi bir mi?
Yüzük parmağım kumruların boynuna halka,
Serçe parmağım kadar uçarı değilim,
‘’Hani bana hani bana? ’’ diyen,
Özgürlüklerde göç etti kırlangıçlara,
Bir tek siz anlatabiliyorsunuz;
Alfabemin uçan martıları,
Sonsuzdu, ürkek ve sorunsuzdu,
Mavi olmayı bilebildi ancak gözlerim,
Beni kurşunlar götürür,
Uçsuz bucaksız hürriyete,
Gece aralık, koptu ve öttü,
Deniz’im Altay’ına atlarım,
Mahmuzlarım dörtnala,
Gelgitleri çoktur Sinem’in dalgalanırım,
Leylekleri utangaç,
Kelimeleri kuş kadardır şairimin,
Karaya vururum…

Tüylerim dökülüyor mevsimsiz aşklara,
Aldırmadım ki hala kırılgan yanlarımı,
Şanslısın çekip gittiysen, pisleyemedim hâlbuki
Paçalarımdan akıp giden sırılsıklam, kararsız suretim,
Güvercin taklaları dilbazım,
Dilim döner, dolaşır başa,

Ömrü yetmez kargaların… Kuşkuyla susarım.