Çağın hastalığı, dermanı yok ki
Ensemde bitiyor ağzı gevşekler.
Kapağı kaybolmuş, kazanı yok ki
Dostunu satıyor ağzı gevşekler.
Birgün seni tutar, birgün de beni
Anlamadım nedir bunun nedeni
Bela elbet bulur böyle edeni
Bire bin katıyor ağzı gevşekler.
Dedikodu, gıybet ve de magazin
Kapılma bunlara. Sonu çok hazin
Anlatmaya yetmez kafiye, vezin
Ne kadar atıyor ağzı gevşekler.
Vicdan süzgecini kenara atıp
Fiskosla uyanıp fiskosla yatıp
Fitneye, fesada ortam yaratıp
Vakitsiz ötüyor ağzı gevşekler.
Bu işleri meslek etmiş kimisi
Kimi piri olmuş, kimi hâmisi
Demek ki yürüyor peynir gemisi
Laf ile itiyor ağzı gevşekler.
Harcama kimseyi para misali
İlacı olmayan yara misali
Kâğıda sürülmüş kara misali
Gözüme batıyor ağzı gevşekler.
Bu kervanın yolu uçurum dibi
Söylesem de sözüm dinlenmez tabi
Ufukta beliren kızıllık gibi
Sessizce yitiyor ağzı gevşekler.
İbrahim Kuzu
21.02.2018 ANKARA
Kayıt Tarihi : 28.2.2018 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar iki türlüdür: Ağzı sıkı olanlar ve ağzı gevşek olanlar. Kim üzerine alırsa...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!