Ağzı Çukurdu. Şiiri - Mehmet Şahan

AĞZI ÇUKURDU

Demezdi ayıptır, kime dokunur,
Bizim rahmetlinin ağzı çukurdu…
Gidenin ardından rahmet okunur,
Amma, rahmetlinin ağzı çukurdu…

Dava dedi yıllar yılı koşturdu,
Yeri geldi milyonları coşturdu!
Ne üşendi ne de bir gün boş durdu,
Amma, rahmetlinin ağzı çukurdu!

Heybetliydi; boyu, posu yerinde,
Haşmetliydi, hedef vardı serinde!
Zahmetliydi, kuyu kazdı derinde,
Amma, rahmetlinin ağzı çukurdu!

Alırdı ulaktan kusur demezdi,
İçerdi bulaktan küsur demezdi!
Gözünü budaktan esirgemezdi,
Amma, rahmetlinin ağzı çukurdu!

Ünlendikçe akarları değişti,
Makam, mevki vakarları değişti!
Hırs yaptı hırs; atarları değişti,
Amma, rahmetlinin ağzı çukurdu!

Baba dediğine bunak da dedi,
Davam dediğine sunak da dedi!
Yuvam dediğine yunak da dedi,
Amma, rahmetlinin ağzı çukurdu!

Salyalar akıttı ağıdan beter,
Niyetin okuttu yağıdan beter!
Özünü kokuttu sağıdan beter,
Amma, rahmetlinin ağzı çukurdu!

Pîr-i Fâni der ki dilim varmıyor,
Neler dedi, neler; aklım almıyor!
Hiç kimse dünyada baki kalmıyor,
Amma, rahmetlinin ağzı çukurdu!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
20.02.2019 – İSTANBUL