Ölü vücuda gerekmez toprak.
Yaşarken ölmüş insanlara tok.
Sanma sakın onları yaşıyor.
İçinde bir can taşır ruhu yok.
Ne ilacı var ne de bir deva.
Arama, uğraşma, çekme cefa.
Ne yaparsan yap, tüm çabalar boş.
Ölmüş adama uğrar mı şifa?
Onlar ne kurşun yerler ne hançer.
Yiğit adama kurşun mu işler?
Dağ gibi adamı öldürmeye.
Ağyâr yarin tek bir sözü yeter.
Kayıt Tarihi : 16.4.2024 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!