Aguşuna Sar Beni
Hasreti çeken bilir/ana gardaş yar sevilir
Kayıpları kavuşturur duman ağacı
Göz yaşına şifa olur duman ağacı
Gitme anne
Ya beni de götür/ya sen de gitme
Buraları yalan dağları bürüdü
Desiseler üstümüze üstümüze yürüdü
Kar idi boran idi çoluk çocuk üşüdü
Gitme anne üşüyorum
Bu çıkmazdan çıkar beni
Aguşuna sar beni
Göz gözü görmez oldu/ viran oldu buralar
Kim ne yapsa sarılmıyor yaralar
Seni kimden/beni kimden soralar
Kim ne yapsa yetmiyor
Sarılmıyor yaralar
Gitme anne
Beni burda bırakma
Aguşuna sar beni
Nimet Yüksel Apel
3..Mart.2023.Bodrum
Kayıt Tarihi : 3.3.2023 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Samimiyet/İyi niyet" yok!
Ne sevgide,
Ne "yaraları sarmada",
Ne afette,
Ne günlük hayatta!
Kendi varoluş kurgumuzdan koptuk biz,
Yabancılaştık,
"Çıkarcı, bencil",
Neme lazımcı olduk, çıktık!
Neden mi?
"Yukarıdan aşağıya" doğru,
Üzüm üzüme baka baka.................
Hicvin çok şık bir örneği...
Tebrikler Efendim...
Teşekkürler sayın Bay eksik olmayın
TÜM YORUMLAR (2)