Ağustostan sonra Şiiri - Murat Gevrek

İzmir’de Ağustos
Kar yağıyor içime…
Yıkık tren istasyonundayım
Bilet kesen amca yaşlanmış
Yorgun bıyıklarına kirli öksürmeler asıyor…
Kompartıman eskisi bir vagon
Paslanmış
En az benim kadar yorgun…
Duvardaki saat on dakika kadar geri 00.35’te…

İzmir’de Ağustos
Kar yağıyor içime
Yıkık tren istasyonundayım
Buz kesmişim…
Gelip geçenlere bakıyorum
Sanki Strasburg treni
Her birinde biçimsiz gülümsemeler…
Kulaklarım sokak çalgıcılarına asılı
Onlarda notalarını kaybetmiş…
Kolumdaki saat durmuş 00.35’te…

İzmir’de Ağustos
Kar yağıyor içime
Yıkık tren istasyonundayım
Peron 12’de
Mendil satan sarısın çocuğa verdim
Ceplerimdeki son paramı
İstanbul’a geleceğim
Nerdeyse yol parası dileneceğim…
Bütün saatler durmuş 00.35’te…

İzmir’de Ağustos
Kar yağıyor içime
Yıkık tren istasyonundayım
Hiçbir kopartman kabul etmiyor beni
Bıraksalar sana geleceğim
Saatler hep durmuş 00.35’te…

Murat GEVREK