Ağustos ayının yirmisindeydi güneş
Alacakaranlığın mavi delhizinde,
Yıkımlarım ve inançlarım aynı boydaydı.
Yitirilmişliklerin kazanca dönüştüğü
Karanın maviye kestiği o güzel güneşli gün…
Mücadele ile gözyaşı sardı tüm benliğimi
Güneş bulutlar arkasında
Aralığın ayazını dinliyor benle beraber
Yıl karanlığa kesiyordu…
Ocak!
Yeni umutların
Yeşil ve mavinin ayı
İlk beraberliğimizin
Kaçamaksız,hür ve güçlü ayı! ..
Aylarda ve günlerde
Yıllara hasret yaşadık
Kenetlendik,kopmadık
Yılgınlıklarımıza ve çaresizliğimize inat
Hep umut yüklüydük
Çünkü beraberdik…
Nice 19 Mart’lar atlattık
Ağladık!
Ama gülmek için ağladık
Yılmadık çünkü yılgınlıklarımız
Gözlerimizin ışığıyla
Hüsrana yol alıyordu…
Kasımın yirmi üçünde
Günler gün olmaktan utandı
Saniyeler zamana inat
Boykot etti saati…
Kasımın yirmi üçü
Hayallerimin girdabında
Kazılı kalan lanetli gün
Yitmez dediğimi yitirdim
Solmaz dediğim renk soldu
Kasımın yirmi üçü
Umut gemisinin
Karamsarlık denizinde yol aldığı
Mavi’ye küstüğüm
Donuk kalan buzlu gün…
(04.02.2007)
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)