Ağustos Sıcağında Şiiri - Seyrani Göl

Mermiler atardık göğe doğru,
Gök kubbeyi delmek istercesine.
Ne kuşluk bilirdik, ne de ikindi...
Çabamız bir parça kuru ekmek içindi.
Gün doğardı bize; çoluk çocuk hasatın kucağında,
Çalıştıkça naralar atardık ağustos sıcağında.
Nasırlı ellerle silerdik alnımızın terini.
Bilirdik dostluğun, kardeşliğin değerini...
Sesimiz yankılanırdı dağdan dağa, ovadan ovaya...
Göçmen kuşları kıskandırırcasına.
S.GÖL