Sana bakarken toparlayamıyorum cümlelerimi.
Biraz daha konuşsam ses tellerimdeki ağustos böcekleri uyanacak.
Alamıyorum gözlerimi senden.
Kahkülünü biraz daha uzat, uzat ki perde olsun gözlerine.
Kimseler görmesin; bu dünyaya bir güneş daha fazla.
Tüm şarkılar da sana yazılmış gibi.
Korkarım en güzel şarkıyı sana bakıp yazacaklar.
Ağustos böceklerinin uyanmasını istemiyorum...
Kayıt Tarihi : 28.12.2022 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!