AĞUSTOS
Saçlarında örüyorum, siyahın kederini
Gözlerin dolunay, yüzün kıble
Dilimin üstünde şarkılar taşıyorum
Su oluyor sözcüklerim,
Saçların; toprağım kokuyor
Yağmur kokusuyla geldin
Toprak, güneş ve ağustos ve ada
Mevsimine yakışıyor dişlerin
Asi gülüyorsun, bal oluyor gözlerin
Yüzün tanıdık, çok eskilerden geliyorsun
Geliyorsun ve maviler içindesin
Kimse bilmez sesimin yetimliğini
Sığınmak istiyorum avuçlarına
Ayaklarında ölüyor bütün akşamlar
Su serpiyorum gölgene
Ellerim ne kadar mağdur
Bir kez değmedi ellerine
Uzuyor yollar, sesim kederleniyor
bir gemiye binip gidiyorsun
Uzaklaştıkça denizin bağrı yırtılıyor
Dalgaların sancısı ciğerlerimde
Şiire dönüşüyor güzelliğin
Ağlıyorum anlamsızca
Beceremiyorum alışmayı
Gidiyorsun artık, sadece gidiyorsun…
14 08 2008
Kayıt Tarihi : 24.5.2018 07:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!