Aguş Şiiri - Özlem Saba

Bir bebek ilk, Agu demez boşuna.
Bu demektir ki;
Al beni kucağına, sar, sarmala...

Fakat kimse bilmez bu dili,
Yüreği bebek kalanlardan başka...

Bir Agu diyenler vardır bu hayatta
Bir de Aguş'lar...

Kimi Aşktan içer orada, kimi meşkten
Kimi kaderden kaçarken yakalar kendini orada
Kimi gözyaşlarının ardına saklanırken.

Çünkü yüreğindeki sevdasına sığamayanlar olduğu gibi
Kederi kaderinden büyük olanlar da var.

Hepsi kendini saracak bir kucak
Bir dost ararlar.

İşte onlardan birinde sizi Ancak
Bizim AGUŞ dinler, anlar...

Ahh anlaşılmak!
Söyleyin bana ondan daha mühim, daha değerli bu hayatta ne var?