Karanfil sürülmüş yatağında
İnadına kızıl hilal
En yakamoz haliyle
Kelebeğe öykündü...
Ve derin ağrılar
Taşın dalgasında seyrederken
Acısı süzülüp,
Göğsüme düştü.
Göz göz
Gece mavi
Kıvrandı beden.
Durgun sulara benzeyen teni
Kurtuldu setlerinden
Sesleri hayatı serdi.
/zaman sultandı kahrımızda
nefes,
düğümlendi inleyen dudağında.../
Bir ölümlük yürekti benimkisi
Rahme düştüğü an kadar eski
Kızıla boyandığınca yeni.
Duruldum kendi yangınımda
-Bin acısıyla bin kere öldüm ki-
Kavrulduğu her an ömrümdü...
Yoğundu.
Bağışıksız haliyle sarardı yatak.
Ketum duruşlara ardımı verdim
Direnciyle tazelenip
Sesiyle Seslendim.
/Azap sultandı bağrımda
Acısından derlendim.../
Güneş bekledik elele
Bir soluk akşam kehribara keserken...
Geçirimsiz duvarlardan aydınlık.
Derken umarsız koymadı şafak bizi
Acımızdan arınıp
Sabaha erdik.
21.09.2003
Mersin
Kayıt Tarihi : 23.9.2003 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgilerimle
Tansel Yegen
Şemsettin Kaya
saygılar
A.Arslan
TÜM YORUMLAR (12)