Ağrım Dağı Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

yüreğim yurdu ığdıra vardım
ilk önce dağları bağrıma bastım
gökyüzünden bir salkım bulut kopardım
kokladım açıldım hasretim dindi

dağlar ağrımsın benim
kırçıl çağımsın benim
başım belalara düşse
gam ortağımsın benim
sığınağımsın benim

tuzlucadan çıktım köyüm kağına
heybetli akoluğu aldım sağıma
kanter içinde vardım kağın çayına
suyuna daldım çimdim hasretim dindi
çocukluğuma vardım hasretim dindi

DAĞ

Yol vermez isen ağrım dağı
Zuldür bana
Ben bir yarin yolcusuyum dağlandığım
O yol vermez sen ver bari
Kavuşmazsam dağılacağım…
Ey yokluğunu varlığıma işlediğim yar
Dar ağacıdır geceler
Gözlerimden kan yağar
Yalnızlığın kapısı en dar
Girdimi insan bir daha zor çıkar
Gittim ki yerinden ayrılmış kayalar
Yollar yer değiştirmiş
Çocuksuz kaldım, köysüz…
Bakışlarım dağ içerir
Içkinidir yüreğimin dağlar
Içimi dağlar
Gözlerim dağ dağ ağlar
Devrile dağıla
Bakışlarımda ağrımla….

arazın kenarına geldim dayandım
halkları ayırmasına bir daha yandım
dostum suren asaduryana çığık yolladım
tel örgüyü aşamadı vay naçar kaldım
ermeni dostlarıma türkü çığlıkladım
çatmadı çığlığım canım çok yandı