künyesi çalınıyordu nöbetçi askerin
Roma' da ilk kanun yapılıyordu
Bir denize taşırıyordun köpüklü düşlerini
bir yosunla bağlanıyordun taşa
balıkçı hırsızıydın ki Su da
yalnız denizin kalbini çalabilirdin
oysa kanat takmış bir koşucuydu midye kabuğu
Dokunduğun her şey bir hüzne bölünüyordu
bütün acıları dövdüren çaresizlik
ağrı, acı, yoksulluk
ne varsa yaralayan
hepsini bir zindana tıkmalıydı.
Seni yıllara yazmalıydı aslında
yaprak yaprak ayırmalı
çocuk çocuk öpmeliydi
seni aşk gibi seni sevda gibi seni yağmur gibi
seni şiir şiir sevmeliydi
Kayıt Tarihi : 5.10.2002 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!