Ağrılı Sus Nöbeti Şiiri - Harun Göktaş

*Ağrılı Sus Nöbeti*

Gözlerimi açmaktan korkuyorum Fila’m
Başucumdaki elzem sorular ve bulunmaz çareler,
derin uykularımın korkulu rüyası olmuş.
Boğazıma sıkı düğümler atılıyor, sabah ezanına yakın..
Hıçkırıklarımın trafiğine yakalandım yine
‘Ağla, ağla ve rahatla’ diye bir ses yankılanıyor.
İntihara teşebbüs tesellisidir bu anılar..

Yakaza alemine düştüm az evvel Fila’m
Aklın erişebildiği en uç noktaya.
Sakinliğin, tahayyülün vakti.
Dış dünyayla irtibatımı kesip
yalnızca Mevlâyı muhakeme ediyorum..
Her an tetikteyim bu berzahta.

Bütün uğraşlar çıkmaz sokağa çıktı
Günahlarımızdan arınabilir miyiz Fila’m
Silkelenirsek hafifler mi içimizin sesleri

Anneme olan hürmetim bizi müyesser kılar..

Ab-ı hayatı bulmak da güçleşti.
Karanlıklar ülkesindeymiş kaynağı
Bir adım atmak kaldı bize
İçimizde yakmak o ışıkları

Hıdırelleze koşalım...