Ağrılı Sızılı Bitkin Şiiri - Kağan İşçen

I

nereye not etmiştim unuttum
gecenin yalınayak sıcaklığını
kanının tadını almıştım ellerindeki sudan
hayat su tadında maceraydı akıcı ve lirik
şiirlerden sözcükler aşırdım çaresizdim
saçlarındaki bakır hüznün ümitvar iletkenliğini
anlatabilmek için...
ağrılı sızılı bitkin

II

kenar mahallenin pazarları tütünle aldırmaz
bakarkör
evlerin eskiliğine
ve çocuklar hala yeni bir ömür bekler gibi beklerler
yolların bitimli aydınlık masallarını
bütün felsefelerden habersiz...
ağrılı sızılı bitkin

III

iğneli ağaçlar saçlarıdır kuş yoksunu caddenin
kahvehane masalarında büyük sarı kağıtlar
zamanın üstünü örten gevrek birer yorgan gibiyken
ayakkkabı tamircisinde yok olmuş yarenliğin direnişi
huzurlu...güya...güya...ben...ordayım...
bez cüzdanın içindeki geleceği geçmişiyle anlamlı
berekette...
ağrılı sızılı bitkin

IV

her caddenin köşesinde açıkta halka tatlı
tablada maydanoz turp portakal
ve çorapları topuktan yırtık kahve rengi dişli
mülkiyet kavgası...
şalvar giymeyi düşünüyorum geniş bir zaman aralığında...
ağrılı sızılı bitkin

V

dumanlarını özlemişim kaldırımlarının
karşıki evin genç kızı hala içine kapanık
ve eski pardesüsüne sarmakta gene yoksulluğunu...
küçücük bahçelerde selvi ağaçları
iniyor yüreğine çıplak damların
ıslak havaların hüzün tohumları
bıkmadan usanmadan esmer olmak iddiasıyla
öyle sokulgan olurlardı ki
yağmur yağdığında hep hastaydım
bakarken oraya...
ağrılı sızılı bitkin

VI

babam ölmemişti
temiz çamaşır kokulu odalarda pusudayken saniyeler
sokak kedilerini izlemeye çıkardım her gece
saat üç ile dört arasında kendi gecesine kinli düşman yabancı
bir kentte
ve uzağa meraklı olmak en büyük mutsuzluğumdu aslında
aslında ben evlere ve sokaklara yakınlaşmaya sevdalıyım
hiç sahil görmemiş ben...
bir kaldırım kenarı tortulaşmasıyım
delirmişçe demesi fazlalı
aslında...
ağrılı sızılı bitkin