Ağrılı bir akşamdan kalan

Ey yâr!
Göklerimi terk ederken o bahar gülüşlerin
İçimde büyüttüğüm çığlıklarımla
Ağrılı bir akşam kapında beklerken
Gözlerimi bırakmıştım peşinde
Ellerine kapansın diye
Umarsız olup çevirdin bakışlarını
Ülkemdeki devasa saraylarımı yıktın
Viran eyledin beni

Ey yâr!
Kırılganlığımı adımlarken sokaklarında
Dönmeliyim, dönebilmeliyim yalnızlığıma
Korkularımı yenmek için beni sarmalayan ıssızlığıma

Ey cefakâr yüreğim!
Şaşıran mevsimler dökülürken omuzlarına
Bu, yeni bir gurbettir
Ölümün arifesinde, yazgınla gelen
Boşluğuna dolmak için okyanusa davettir
Depreminde sarsılırken ben
Ey yüreğim!
Gurbetimi doğurmuşum bilmeden

Ey irfan sahipleri!
Zaman durmadan yokuşlarımda
Sorgulayın beni
Her şair kadar öksüz
Her şiir kadar yetimim
Umut ektiğim tarlalarım kurumadan
Parçalara bölerek şiirimi
Yeniden kurgulayın beni.